KallitheaCity Team
Εχω μια περίεργη σχέση με τα ρωσικά προϊόντα, από τη μία νιώθω αγάπη και νοσταλγία επειδή μεγάλωσα τρώγοντάς τα, από την άλλη μου φαίνονται κάπως βαρετά και αδιάφορα επειδή ήταν πάντα μέρος της καθημερινότητας μου.
Της Μαρίνας Πετρίδη για το Lifo.gr
Η ρώσικη κουζίνα όμως είναι πολύ πλούσια και με αφορμή αυτό το ρεπορτάζ προσπαθώ να επαναπροσδιορίσω την σχέση μου με τις ρωσικές γαστρονομικές μου ρίζες.
Βρίσκομαι στο σούπερ μάρκετ Μόσχα στην Καλλιθέα, ένα από τα πιο ενημερωμένα καταστήματα που μπορείς να βρεις στην Αθήνα. Το πρώτο πράγμα που αισθάνομαι όταν μπαίνω είναι μία πολύ χαρακτηριστική μυρωδιά: Ένα μείγμα από αλλαντικά, τουρσί και παστά ψάρια. Μια μυρωδιά που εξασφαλίζει ένα αστραπιαίο, νοητό ταξίδι στην Ρωσία.
Ακολουθούν οι κλασικοί διάδρομοι σούπερ μάρκετ, μόνο που στα ράφια δεν έχει τίποτα το κλασικό. Οι πολύχρωμες σοβιετικές ρετρό συσκευασίες με τα ακαταλαβίστικα γράμματα της κυριλλικής αλφαβήτου κρύβουν πολλούς θησαυρούς.
Τα περισσότερα ρωσικά-σοβιετικά προϊόντα κυκλοφόρησαν στη σοβιετική αγορά την δεκαετία του 1950, αμέσως μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Πολλά από αυτά δεν έχουν αλλάξει καθόλου από τότε.
Τα πρώτα παντοπωλεία ονομάζονταν «productovii» και «gastronom». Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 άνοιξαν τα πρώτα σούπερ μάρκετ τα λεγόμενα «universam». Οι τιμές σε πολλά είδη διατηρήθηκαν απαράλλαχτες καθ’ όλη την διάρκεια της σοβιετικής εποχής. Το ψωμί κόστιζε 0,16 ρούβλια για πάνω από σαράντα χρόνια.
Στην Αθήνα τα πρώτα ρώσικα παντοπωλεία άνοιξαν την δεκαετία του 1990, την εποχή που ήρθαν πολλοί μετανάστες και παλιννοστούντες από τα κράτη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και έφεραν μαζί τους τις συνήθειές τους.
Ρωτώντας έμαθα ότι οι μαγαζάτορες διατήρησαν το στιλ και τη διαρρύθμιση που είχαν τα σούπερ μάρκετ στην Σοβιετική Ένωση, με τα αλλαντικά να έχουν εξέχουσα θέση. Οι Ρώσοι τα αγαπούν πολύ και αυτό φαίνεται από την τεράστια ποικιλία που αντίκρισα στη «Μόσχα»: σωροί από σαλάμια, λουκάνικα, ζαμπόν, πολύ δύσκολα μπορείς να διαλέξεις αν δεν τα ξέρεις.
Το «σάλο» που είναι το λαρδί, ένα κομμάτι σκέτου λίπους, χρησιμοποιείται πολύ στην μαγειρική και ειδικά στο τηγάνισμα. Οι Ρώσοι το χρησιμοποιούν πολύ ως βάση, πολλές φορές αντί για βούτυρο. Δίνει φοβερή γεύση στα τηγανητά, ειδικά στις πατάτες και φυσικά δεν είναι καθόλου ελαφρύ. Αν χρησιμοποιείται όμως με μέτρο κάνει πολύ καλό στο δέρμα και στα μαλλιά, έτσι λένε τουλάχιστον.
Το «σερβελάτ», ρωσικό σαλάμι αέρος από βοδινό κρέας, δεν έλειπε ποτέ, ούτε και τώρα λείπει, από ένα ρώσικο τραπέζι, στο πρωινό, στο μεσημεριανό, στο δείπνο και στα γεύματα των γιορτών. Σερβίρεται κομμένο σε φέτες και τοποθετημένο σε μικρά πιατάκια. Προσωπικά το τρώω σε ψωμί με βούτυρο.
Για τα τυριά οι Ρώσοι δεν φημίζονται πολύ. Έχουν όμως ένα τυρί πολύ ιδιαίτερο που δεν νομίζω ότι υπάρχει αντίστοιχο στην ελληνική αγορά. Λέγεται «κοσίτσκα» που σημαίνει πλεξούδα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι μπορείς να το τραβήξεις κατά μήκος και να δημιουργήσεις λεπτά μακριά κομμάτια σαν τρίχες. Είναι πολύ ωραίο στην εμφάνιση, πολύ διασκεδαστικό να το τρως και πηγαίνει τέλεια με την μπίρα… [περισσότερα εδώ]
