KallitheaCity Team
Στις 30 Αυγούστου 1944 οι Γερμανικές δυνάμεις κατοχής συνέλαβαν περίπου 15 ένοπλους αντιστασιακούς, οι οποίοι βρήκαν καταφύγιο στον προσφυγικό συνοικισμό Μεγάλου Αλεξάνδρου, πρώην Ψυχιατρείου, που βρισκόταν στην Καλλιθέα από την οδό Αχιλλέως και κάτω προς τις Τζιτζιφιές, στα σύνορα με το Μοσχάτο.
Στον συνοικισμό Μεγάλου Αλεξάνδρου (πρώην Ψυχιατρείου), έναν προσφυγικό συνοικισμό Ποντίων, ζούσαν 100 οικογένειες.
Όταν οι Γερμανοί συνέλαβαν τους ένοπλους υπήρχε η φήμη ότι θα επανέρχονταν για να κάψουν τον συνοικισμό, όπως συνέβη με τον συνοικισμό των παλαιών σφαγείων Καλλιθέας, και οι κάτοικοι ετοιμάζονταν να τον εκκενώσουν. Δυστυχώς όμως δεν πρόλαβαν, γιατί σε πολύ λίγη ώρα οι Γερμανοί επανήλθαν και συνέλαβαν και άλλους 9 άμαχους για να συμπληρώσουν τον ικανό αριθμό που απαιτούσαν για τον φόρο του αίματος.
Τον συνοικισμό δεν τον έκαψαν, τον σημάδεψαν όμως για τα καλά.
Οι συλληφθέντες, ένοπλοι και άμαχοι, κρατήθηκαν στον Οίκο Τυφλών Καλλιθέας και την επόμενη μέρα οδηγήθηκαν στο Χαϊδάρι όπου και εκτελέσθηκαν.
Για τους ένοπλους ο γράφων δεν έχει στοιχεία γιατί δεν ήταν κάτοικοι του προσφυγικού συνοικισμού, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν γιατί ήταν μέλη αντιστασιακών οργανώσεων.
Οι 9 όμως κάτοικοι του συνοικισμού που εκτελέσθηκαν στις 31 Αυγούστου 1944 ήταν:
- Ηρακλής Δεσκουλίδης, που άφησε 4 ορφανά παιδιά: την Ελένη, την Κυριακή, τον Γιώργο και τον Μιχάλη (δύο ετών). Το πέμπτο του παιδί, η Σοφία, πέθανε στην Κατοχή.
- Κωνσταντίνος Τσιπίδης
- Μαρία Τσιπίδη, σύζυγος του Κωνσταντίνου (το ζεύγος Τσιπίδη δεν είχε παιδιά)
- Δημήτρης Γελεκλίδης
- Ουρανία Γελεκλίδου, σύζυγος του Δημήτρη, που άφησαν 2 ορφανά παιδιά, τον Χρήστο και την Ειρήνη (η Ειρήνη είχε συλληφθεί και κρατηθεί με τους γονείς της στον Οίκο Τυφλών στις 30 Αυγούστου 1944, ευτυχώς όμως δεν εκτελέσθηκε γιατί ήταν μικρής ηλικίας και απελευθερώθηκε)
- Αικατερίνη Τσαραμανίδου
- Ελπινίκη Γεωργιάδου, άφησε 4 ορφανά: τον Γιώργο, τον Ανέστη, τη Ζωή και την Έλλη
- Ανέστης Τριανταφυλλίδης, που άφησε 3 ορφανά: την Ελένη, τη Βαρβάρα και τον Θόδωρο (η Ελένη είχε συλληφθεί στις 30 Αυγούστου μαζί με τον πατέρα της και κρατηθεί στον Οίκο Τυφλών, ευτυχώς όμως δεν εκτελέσθηκε)
- Σάββας Κυριφίδης, άφησε 3 ορφανά: τον Θοδωρή, την Άννα και τη Συμέλα
Στο σημείο που υπήρχε ο προσφυγικός συνοικισμός Ποντίων Μέγας Αλέξανδρος σήμερα υπάρχουν δύο ανοικτά γήπεδα μπάσκετ και παιδική χαρά, στον χώρο που περικλείεται από τις οδούς Κρέμου-Κολοκοτρώνη-Αχιλλέως και Αργυροκάστρου, και έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια ένα μνημείο για να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων των δυνάμεων της Κατοχής.
Δυστυχώς το μνημείο αυτό έχει βεβηλωθεί με graffiti και διάφορα συνθήματα, αφού πουθενά δεν αναφέρεται τι αντιπροσωπεύει αυτό το μνημείο που η αλήθεια είναι ότι δεν θυμίζει σε τίποτα ανάλογο μνημείο.
Ο Δήμος Καλλιθέας πρέπει να γνωστοποιήσει με επιγραφή τι αντιπροσωπεύει το μνημείο αυτό και να αναγράψει τα ονόματα των εκτελεσθέντων. Επίσης πρέπει να αποκαταστήσει ή να αντικαταστήσει το βεβηλωμένο μνημείο.
Στη συνέχεια πρέπει να ενώσει τη φωνή του με τους άλλους δήμους της Ελλάδας που έχουν πληρώσει φόρο αίματος στις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής και να απαιτήσει από τη Γερμανία επανορθώσεις για όλα τα θύματα της Κατοχής στα όρια του δήμου, τώρα που το θέμα αυτό έχει επανέλθει και στην Ελληνική Βουλή αλλά και στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ηρακλής Δεσκουλίδης
Εγγονός του Ηρακλή Δεσκουλίδη που εκτελέσθηκε την 31 Αυγούστου 1944 από τα γερμανικά στρατεύματα Κατοχής
Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το aek-live.gr.
Ο Ηρακλής Δεσκουλίδης είναι Ολυμπιονίκης, και φίλος της ΑΕΚ, στην οποία είχε εργαστεί στο παρελθόν ως υπεύθυνος ασφαλείας.
